به نقل از «خبرگزاری برنا»

۴۰ ویژگی منحصر به فرد امام حسین(ع)

تاریخ انتشار: ۷ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۴۳۰۸۷

«حسین» یگانه است، هم خودش و هم رفتارش، هم قیامش و هم تاریخش، هم زندگی اش و هم شهادتش؛ هم عاشورایش یگانه است و هم کربلایش یگانه است؛ یعنی از ابتدای تاریخ تا انتهای عالم تکرار نشده و نخواهد شد.

به گزارش خبرگزاری برنا؛ امام حسین علیه السلام خصایص و ویژگی های منحصر بفرد زیادی دارد که برخی از آنها را هیچ کسی با او اشتراک ندارد و برخی را هم فقط ممکن است معدودی از افراد، آن هم فقط از سایر معصومین علیهم السلام با وی مشترک باشند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شاید یکی از رازهای این یگانگی چنین باشد که پیامبر خاتم که گل سرسبد آفرینش و عالم هستی و اعظم و اشرف همه پیامبران است، بندگی اش نیز باید اعظم و اشرف از همه باشد؛ لذا صحرای کربلا و زمانه عاشورا، پهنه عبادت و بندگی این پیامبر و آفریده اعظم خداست و قربانی او هم اعظم همه قربانی هاست.

ذبح عظیمی که خدا در عوض اسماعیل به ابراهیم وعده داد (و فدیناه بذبح عظیم) نه آن قوچ و گوسفندی بود که ظاهر شد که این توهین در مقابل اسماعیل است؛ بلکه ذبح عظیم، حسین است که اعظم از اسماعیل می باشد و خدا فرمود ما ذبح عظیم را با اسماعیل عوض کردیم، اسماعیل زنده ماند و پیامبر اعظم، قربانی عظیم خود را در راه خدا فدا کرد.

لذا زینب، نوه این پیامبر وقتی وارد گودال قتلگاه شد، دست برد زیر پیکر قطعه قطعه برادر و رو به آسمان گفت: خدایا این قربانی را از آل محمد قبول کن!

در این مطلب فقط برخی اندک از فراوان ویژگی های سید الشهدا را تنها فهرست می کنیم زیرا که شرح مفصل آن کتاب های متعددی را پر خواهد کرد از جمله کتاب خصائص الحسینیه از مرحوم شوشتری و ...  که بیش از هزار اسم و لقب و کنیه و فضیلت را در خود جای می دهند.

و اینک بخشی از آن هزاران:

تنها امامی که در معرکه جنگ به شهادت رسید.

تنها امامی که سرش را از بدن جدا کردند (ذبیح الله).

تنها امامی که مسافر می تواند نماز را در حرمش تمام بخواند.

اجابت دعا در تحت قبه حرمش حتمی است (الاجابة تحت قبته).

امامی که سایر امامان از نسل وی می باشند (الائمة فی ولده).

امامی که جسدش را برهنه و عریان رها کردند (بدنه السلیب).

امامی که گونه صورتش را بر خاک گذاشتند (خده التریب).

تنها امامی که سرش را نزد فاسقان هدیه بردند (راسه تهدی).

خدا بر گریه کنندگانش درود می فرستد (صلی الله علی الباکین علی الحسین).

تنها امامی که در زمان حیاتش، پدر دو شهید بود. امامی که در دعای توسل به او لقب شهید داده شده (ایها الشهید). تنها امامی که زیارت اربعین دارد. امامی که بارها قبر شریفش را تخریب کردند. تنها امامی که بدون غسل و کفن دفن شد (بلا غسل و لا کفن). امامی که تشنه لب به شهادت رسید (قتلوه عطشاناً). تنها امامی که پس از شهادت، خانواده اش اسیر شدند (و نساؤه سبایا). تنها امامی که همه پیامبران از آدم تا خاتم بر او گریه کردند. امامی که پدر مادر و جد و فرزندانش معصوم بودند. امامی که قبل از ولادتش، خبر شهادتش را دادند. امامی که خدا و جبرئیل و سایر ملائکه و پیامبران برایش مصیبت خوانده اند. امامی که اصحاب و یارانش نیز نمونه بودند. تنها امامی که در صحرای قیامت برایش مراسم عزا و تظلم خواهی برپا می شود. شرافت وعظمت کربلای آن حضرت بر تمام زمین ها ممتاز است. تنها امامی که به برپایی عزای او سفارش شده است. توسل به او نزدیک ترین راه به سوی خداوند است. استغاثه به آن حضرت تمام گرفتاری ها را برطرف می کند. فضیلت تربت آن بزرگوار و سجده بر آن ممتاز است. خوردن هر خاکی حرام است؛ مگر تربت آن حضرت به قصد شفا که جایز است. تبریک ملائکه به پیامبر در شب ولادتش. اولین مولودی که هنگام ولادت او، جد و پدر و مادرش گریستند. به هنگام شهادتش بادهای سرخ وزیدن گرفت، هوا تیره و تار شد، هر سنگی بر می داشتند خون از زیر آن جاری می شد و دهها آثار و دگرگونی در اجسام که بعضی از آنها هنوز هم ادامه دارد. عذاب قاتل آن حضرت از همه اهل جهنم بیشتر است. اولین امامی که در رجعت بر می گردد. در ماه تولدش هیچ کدام از معصومین در آن ماه شهید نشده است. در ماه شهادتش، تولد هیچ یک از معصومین در آن ماه اتفاق نیفتاده است. در زیارتش، علاوه بر سلام بر خودش، بر اعضاء و جوارحش نیز سلام داده می شود. هنگام زیارتش، هفت بار «لبیک داعی الله» گفته می شود. امامی که کشته اشک است (قتیل العبرة). امامی که مصیبتش اعظم از همه مصایب است. همه امامان کشتی نجات اند؛ اما کشتی حسین از همه بزرگتر است؛ لذا بیشترین امید گناه کاران به حسین است. آیا این خبر مفید بود؟

نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: پدر تولد زینب کربلا گریه تنها امامی آن حضرت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۴۳۰۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نوه امام خمینی در خارج از کشور چه کاره است؟ 

به گزارش «تابناک» به نقل از عصر ایران، معصومه حائری یزدی همسر آیت‌الله سید مصطفی خمینی و دختر آیت‌الله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.

آن طور که عصر ایران روایت کرده است؛ وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجت‌الاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه های رسمی و رسانه‌ای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی می‌کند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).

از نکات شگفت‌آور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.

او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان می‌کرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب می‌کردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.

با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانه‌ها نبود اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهل‌وچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفت‌وگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم می‌کرد.

درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آن‌ها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی مانده‌اند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما ‌شدند و هول و هراس ایجاد ‌کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.

دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من می‌گفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»